Σημάδια εθισμού στο αλκοόλ

Τα σημάδια του εθισμού στο αλκοόλ είναι καλά μελετημένα και δεν είναι μυστικό.

Προσπαθήσαμε να περιγράψουμε συνοπτικά όλα τα σημάδια του εθισμού στο αλκοόλ και να απαντήσουμε σε βασικές ερωτήσεις.

Πώς μπορείτε να καταλάβετε αν σε κάποιον αρέσει απλώς να πίνει ή αν έχει σημάδια εθισμού στο αλκοόλ; Υπάρχει γραμμή μεταξύ της «ψυχαγωγικής» κατανάλωσης αλκοόλ και του εθισμού στο αλκοόλ;

Ποια είναι τα σημάδια του εθισμού στο αλκοόλ;

1. Λαχτάρα για αλκοόλ. Αυτό μπορεί να εκδηλωθεί με την εμφάνιση λόγων για την κατανάλωση αλκοόλ που δεν είχαν παρατηρηθεί προηγουμένως. Εν αναμονή ενός ποτού, η διάθεση βελτιώνεται, το άτομο είναι ενθουσιασμένο και γεμάτο ενθουσιασμό. Μπορεί να υπάρχουν προμήθειες μπύρας, κρασιού και βότκας στο σπίτι.
2. Οτιδήποτε σχετίζεται με την κατανάλωση αλκοολούχων ποτών φυλάσσεται και υπερασπίζεται με ζήλια. Οι αλκοολικοί φίλοι αποκτούν εξουσία και σεβασμό. Εμφανίζεται μια λίστα με δικαιολογίες για τη δική σας μέθη. Οι αξίες της ζωής αλλάζουν, οι ηθικές αρχές αναδομούνται. Η κριτική στη δική του συμπεριφορά εξαφανίζεται.
3. Απώλεια ελέγχου της δόσης αλκοόλ. Ένας αλκοολικός δεν μπορεί να περιορίσει το ποτό του. Δεν μπορεί να σταματήσει να παίρνει μικρές δόσεις. Μόλις αρχίσει να πίνει, πίνει κάθε σταγόνα (ή μέχρι να λιποθυμήσει).
4. Χωρίς εμετό όταν πίνετε μεγάλες ποσότητες αλκοόλ. Το αντανακλαστικό φίμωσης είναι η άμυνα του οργανισμού έναντι της δηλητηρίασης από το αλκοόλ. Στους μεθυσμένους αυτό το αντανακλαστικό εξαφανίζεται.
5. Αλλαγές στην ανοχή (ευαισθησία) στο αλκοόλ. Στα πρώτα στάδια του αλκοολισμού αυξάνεται (το άτομο πίνει πολύ και δεν μεθάει), με την πάροδο του χρόνου μειώνεται και ο αλκοολικός μεθάει από μικρότερες δόσεις ισχυρών ποτών.
6. Πίνοντας τακτικά. Πιστεύεται ότι κάποιος που πίνει σπάνια δεν είναι αλκοολικός. Εν τω μεταξύ, η τακτική κατανάλωση μπύρας, κρασιού, κονιάκ ή βότκας, ακόμη και μία φορά την εβδομάδα, προκαλεί ήδη ανησυχία. Εάν αυτό συμβαίνει συχνά, μπορεί να αναφερθεί ως αλκοολισμός.

Πώς να αναγνωρίσετε σημάδια εθισμού στο αλκοόλ στον εαυτό σας;

• Προσπαθήστε να απαντήσετε σε ορισμένες ερωτήσεις με ειλικρίνεια.
• Έχετε αρχίσει να πίνετε πιο συχνά; Να πίνεις μόνος; Πίνεις κρυφά από όλους;
• Ανυπομονείτε για τις επερχόμενες διακοπές ή τα Σαββατοκύριακα που θα μπορείτε να πιείτε αλκοόλ;
• Αλλάζει ο χαρακτήρας σας όταν είστε νηφάλιος και μεθυσμένος (ρωτήστε τους συγγενείς και τους φίλους σας για αυτό);
• Οδηγεί η κατανάλωση αλκοόλ σε χρονικό και χωρικό αποπροσανατολισμό; Αντιμετωπίζετε κενά μνήμης το πρωί μετά από μια γιορτή;
• Είχατε ποτέ συμπτώματα στέρησης;
• Σε θυμώνει η σκέψη ότι πρέπει να κόψεις το αλκοόλ;
• Μπορείτε να μειώσετε την ποσότητα που πίνετε;
• Έχετε πιει ποτέ άφθονο ποτό;
• Είχατε ποτέ προβλήματα στο σπίτι ή στη δουλειά λόγω της κατανάλωσης αλκοόλ;
• Έχει αλλάξει η εμφάνισή σου πρόσφατα; Σε νοιάζει τα ρούχα, το χτένισμα, η εμφάνισή σου;
• Ανησυχείτε για την καρδιά, το συκώτι ή το στομάχι σας;

Οι θετικές απαντήσεις στις παραπάνω ερωτήσεις είναι ένα μήνυμα ότι πρέπει να σκεφτείτε σοβαρά την επίλυση του προβλήματος του αλκοολισμού.

Λόγοι για την κατανάλωση αλκοόλ

Πιθανότατα έχετε ακούσει την έκφραση «Ας πιούμε ένα ποτό να ζεσταθούμε» περισσότερες από μία φορές. Στην καθημερινή ζωή, πιστεύεται ότι το αλκοόλ είναι ένας καλός τρόπος για να ζεσταθεί το σώμα. Δεν είναι τυχαίο που το αλκοόλ αναφέρεται συχνά ως «δυνατό ποτό». Οι γιατροί, από την άλλη, είναι της άποψης ότι ένας ασθενής με έλκος δεν πρέπει οπωσδήποτε να πίνει αλκοόλ. Πού είναι η αλήθεια; Γιατί μικρές δόσεις αλκοόλ πραγματικά τονώνουν την όρεξη. Ή μια άλλη δημοφιλής πεποίθηση μεταξύ των ανθρώπων: το αλκοόλ διεγείρει, τονώνει, βελτιώνει τη διάθεση, την ευεξία, κάνει τις συζητήσεις πιο ζωντανές και ενδιαφέρουσες, κάτι που είναι σημαντικό για μια ομάδα νέων. Δεν είναι τυχαίο ότι το αλκοόλ πίνεται «για κούραση», όταν αισθάνεστε αδιαθεσία και σχεδόν σε όλες τις γιορτές. Ένα από τα ιατρικά συνέδρια υιοθέτησε ένα ψήφισμα για τους κινδύνους του αλκοόλ: «... δεν υπάρχει ούτε ένα όργανο στο ανθρώπινο σώμα που να μην εκτίθεται στην καταστροφική δράση του αλκοόλ. Επομένως, το να μιλάμε για τα οφέλη του αλκοόλ είναι μια κοινή παρανόηση. Πάρτε για παράδειγμα το προφανές γεγονός - την τόνωση της όρεξης μετά από ένα ποτήρι βότκα ή κρασί. Ωστόσο, αυτό συμβαίνει μόνο για μικρό χρονικό διάστημα, καθώς ο «χυμός ανάφλεξης» δημιουργείται από το αλκοόλ. Στο μέλλον, η κατανάλωση αλκοόλ, συμπεριλαμβανομένης της μπύρας, θα βλάψει μόνο την πέψη.

Αλκοόλ

Το αλκοόλ παραλύει τη λειτουργία τόσο σημαντικών οργάνων όπως το συκώτι και το πάγκρεας. Η ανάγκη για αλκοόλ δεν είναι μια από τις φυσικές ανάγκες της ζωής ενός ατόμου, όπως η ανάγκη για οξυγόνο ή τροφή, και ως εκ τούτου το ίδιο το αλκοόλ δεν έχει κινητήρια δύναμη για ένα άτομο. Αυτή η ανάγκη, όπως και κάποιες άλλες ανθρώπινες «ανάγκες» (για παράδειγμα, το κάπνισμα), προκύπτει επειδή η κοινωνία, πρώτον, παράγει αυτό το προϊόν και, δεύτερον, «αναπαράγει» τα έθιμα, τις μορφές, τις συνήθειες και τις προκαταλήψεις που συνδέονται με την κατανάλωσή του. Φυσικά, δεν έχουν όλοι αυτές τις συνήθειες στον ίδιο βαθμό.

Η επίδραση του αλκοόλ στον ανθρώπινο οργανισμό

Το αλκοόλ από το στομάχι εισέρχεται στην κυκλοφορία του αίματος δύο λεπτά μετά την κατανάλωση. Το αίμα το μεταφέρει σε όλα τα κύτταρα του σώματος. Τα κύτταρα στα εγκεφαλικά ημισφαίρια επηρεάζονται ιδιαίτερα. Η εξαρτημένη αντανακλαστική δραστηριότητα ενός ατόμου επιδεινώνεται, ο σχηματισμός πολύπλοκων κινήσεων επιβραδύνεται και η αναλογία των διεργασιών διέγερσης και αναστολής στο κεντρικό νευρικό σύστημα αλλάζει. Υπό την επήρεια αλκοόλ, οι εκούσιες κινήσεις εξασθενούν και ένα άτομο χάνει την ικανότητα να ελέγχει τον εαυτό του.

Η επίδραση του αλκοόλ στο νευρικό σύστημα

Λόγω των ιδιαιτεροτήτων της επίδρασής του στο νευρικό σύστημα, αρχίζουν να σχηματίζονται σημάδια εθισμού στο αλκοόλ. Η διείσδυση αλκοόλ στα κύτταρα του μετωπιαίου λοβού του εγκεφαλικού φλοιού απελευθερώνει τα συναισθήματα ενός ατόμου, εμφανίζεται αδικαιολόγητη χαρά, ανόητο γέλιο και εύκολη κρίση. Μετά την αυξανόμενη διέγερση στον εγκεφαλικό φλοιό, παρατηρείται έντονη εξασθένηση των ανασταλτικών διεργασιών. Ο φλοιός δεν ελέγχει πλέον την εργασία των κατώτερων τμημάτων του εγκεφάλου. Ο άνθρωπος χάνει την επιφύλαξη και τη σεμνότητά του, λέει και κάνει πράγματα που ποτέ δεν θα έλεγε ή θα έκανε αν ήταν νηφάλιος. Κάθε νέα δόση αλκοόλ παραλύει όλο και περισσότερο τα ανώτερα νευρικά κέντρα, σαν να τα συνδέει και να μην παρεμβαίνει στη δραστηριότητα των κατώτερων τμημάτων του εγκεφάλου: ο συντονισμός των κινήσεων διαταράσσεται, για παράδειγμα, η κίνηση των ματιών (τα αντικείμενα αρχίζουν να διπλασιάζονται σε μέγεθος) και εμφανίζεται ένα άβολο, συγκλονιστικό βάδισμα. Διαταραχές στο νευρικό σύστημα και στα εσωτερικά όργανα παρατηρούνται με οποιαδήποτε κατανάλωση αλκοόλ: εφάπαξ, επεισοδιακή και συστηματική.

Από πού αρχίζει το μεθύσι;

Η ανάγκη για αλκοόλ δεν είναι μια από τις φυσικές ανάγκες της ζωής ενός ατόμου, όπως η ανάγκη για νερό ή φαγητό, και επομένως το ίδιο το αλκοόλ δεν έχει κινητήρια δύναμη για ένα άτομο. Ποιος είναι λοιπόν ο λόγος για την κατανάλωση αλκοόλ;

Πριν από την ηλικία των 11 ετών, η πρώτη γνωριμία με το αλκοόλ γίνεται είτε τυχαία, είτε δίνεται «για όρεξη», «χαλάζεται» με κρασί ή το παιδί δοκιμάζει μόνο του αλκοόλ από περιέργεια (κίνητρο που είναι ιδιαίτερα χαρακτηριστικό για τα αγόρια). Σε μεγαλύτερη ηλικία, οι παραδοσιακοί λόγοι για κατανάλωση αλκοόλ γίνονται το πρώτο κίνητρο: «διακοπές», «οικογενειακή γιορτή», «καλεσμένοι» κ.λπ.

Σε ηλικία 14-15 ετών εμφανίζονται λόγοι όπως «δεν ήταν βολικό να μείνω πίσω από τα αγόρια», «με έπεισαν οι φίλοι», «για παρέα», «για κουράγιο» κ.λπ. Όλες αυτές οι ομάδες κινήτρων για την πρώτη επαφή με το αλκοόλ χαρακτηρίζουν τα αγόρια. Η δεύτερη, «παραδοσιακή» ομάδα μοτίβων είναι ιδιαίτερα χαρακτηριστική για τα κορίτσια. Συνήθως αυτό συμβαίνει με ένα «αθώο» ποτό, να το πούμε έτσι, προς τιμήν γενεθλίων ή άλλης γιορτής. Και παρόλο που αυτό συμβαίνει με τη συγκατάθεση των γονιών, εξακολουθεί να είναι επικίνδυνο να μυεί κανείς τα παιδιά στο κρασί στον οικογενειακό κύκλο. Γιατί μόλις αγγίξεις το αλκοόλ, αφαιρείται το ψυχολογικό εμπόδιο και ο έφηβος θεωρεί ότι δικαιούται να πιει με φίλους ή ακόμα και μόνος αν παρουσιαστεί τέτοια ευκαιρία. Δεν είναι περίεργο που οι άνθρωποι λένε: «Τα ποτάμια ξεκινούν με ένα ρυάκι και το μεθύσι ξεκινά με ένα ποτήρι».

Το αλκοόλ είναι ένα κοινό θέμα για άτομα που δεν είναι εξοικειωμένα με αυτό. Μια παρέα έχει μαζευτεί, όλοι είναι κάπως περιορισμένοι. Έχουν πιει - βλέπετε, γελάνε, χορεύουν, γνωρίζονται, διασκεδάζουν. Σταδιακά, το αλκοόλ γίνεται αναπόσπαστο χαρακτηριστικό της επικοινωνίας. Το αλκοόλ δημιουργεί γρήγορα και εύκολα την ψευδαίσθηση της ψυχολογικής ασφάλειας και της ύπαρξης χωρίς προβλήματα. Οι άνθρωποι συνηθίζουν σε αυτόν τον απατηλό τρόπο επίλυσης προβλημάτων και ολοένα και περισσότερο αλλάζουν από τις πραγματικές ενέργειες στην υποχώρηση σε μια αλκοολική ομίχλη.

Πού είναι η γραμμή;

Αλκοολικός είναι το άτομο που πάσχει από αλκοολισμό. Πριν την ανάπτυξη της νόσου, συνήθως υπάρχει μια περισσότερο ή λιγότερο μεγάλη φάση επεισοδιακής κατανάλωσης αλκοόλ. Αυτή η περίοδος είναι γνωστή στην ιατρική ως περίοδος αλκοολισμού. Ως έναρξη της νόσου θεωρείται η μετάβαση στη συστηματική, καθημερινή κατανάλωση αλκοόλ. Οι απαντήσεις στις παρακάτω ερωτήσεις θα σας βοηθήσουν να προσδιορίσετε τον βαθμό προδιάθεσης για αλκοολισμό. Προσπαθήστε να τους απαντήσετε με ειλικρίνεια.

1. Έχω ήδη προσπαθήσει να περιορίσω την κατανάλωση αλκοόλ αρκετές φορές;
2. Μετανιώνω γιατί πίνω;
3. Πίνω αλκοόλ το πρωί για να ανακουφίσω το hangover;
4. Δυσκολεύομαι να ανεχτώ την κριτική από τους συναδέλφους και την οικογένειά μου σχετικά με την κατανάλωση αλκοόλ;

Εάν απαντήσατε «ναι» σε τουλάχιστον δύο ερωτήσεις, διατρέχετε κίνδυνο και θα πρέπει να λάβετε τα κατάλληλα μέτρα το συντομότερο δυνατό.

Τα σημάδια του εθισμού στο αλκοόλ είναι μια ασθένεια

Υπάρχει μια θεμιτή ερώτηση που είναι εύκολο να τεθεί όταν κοιτάζεις ένα άτομο εθισμένο στο αλκοόλ από έξω: "Αν έχεις σημάδια εξάρτησης από το αλκοόλ και πρόβλημα με το ποτό, τότε γιατί δεν σταματάς να πίνεις; Σταματήστε - αυτό είναι όλο." Η πρώτη προφανής απάντηση: «Δεν υπάρχει τέτοιο πράγμα όπως η δύναμη της θέλησης» είναι λάθος. Όχι μόνο οι αδύναμοι, αδύναμοι άνθρωποι υποφέρουν από αλκοολισμό και δεν μπορούν να σταματήσουν, αλλά και εκείνοι που τα καταφέρνουν, αντιμετωπίζουν προβλήματα και κερδίζουν. Το θέμα δεν είναι ότι η θέληση είναι αδύναμη, αλλά ότι ο εχθρός είναι ισχυρός. Ο αλκοολισμός είναι μια σοβαρή χρόνια ασθένεια που στις περισσότερες περιπτώσεις δύσκολα θεραπεύεται. Προκύπτει με βάση την τακτική και μακροχρόνια κατανάλωση αλκοόλ και χαρακτηρίζεται από μια ειδική παθολογική κατάσταση του σώματος: μια ανεξέλεγκτη λαχτάρα για αλκοόλ, μια αλλαγή στο επίπεδο ανοχής και μια επιδείνωση της προσωπικότητας. Ο αλκοολισμός αναπτύσσεται σύμφωνα με αυτό το πρότυπο:

Αρχική φάση: μέθη με απώλεια μνήμης, «σκοτάδι». Ένα άτομο σκέφτεται συνεχώς το αλκοόλ, του φαίνεται ότι δεν έχει πιει αρκετά, πίνει για μελλοντική χρήση και αναπτύσσει μια λαχτάρα για αλκοόλ. Ωστόσο, διατηρεί τις ενοχές του και αποφεύγει να μιλήσει για την επιθυμία του για αλκοόλ.

Κρίσιμη φάση: απώλεια αυτοελέγχου μετά την πρώτη γουλιά αλκοόλ. Η επιθυμία να βρει μια δικαιολογία για το ποτό του, αντίσταση σε όλες τις προσπάθειες να αποτρέψει το ποτό του. Ένα άτομο αναπτύσσει αλαζονεία και επιθετικότητα. Κατηγορεί τους άλλους για τα προβλήματά του. Αρχίζει να πίνει και οι τυχαίοι φίλοι του γίνονται φίλοι του. Πρέπει να εγκαταλείψει την κανονική του δουλειά και χάνει το ενδιαφέρον του για οτιδήποτε δεν περιλαμβάνει αλκοόλ.

Χρόνια φάση: καθημερινό hangover, πτώση της προσωπικότητας, απώλεια μνήμης, σύγχυση των σκέψεων. Ένα άτομο πίνει υποκατάστατα αλκοόλ, τεχνικά υγρά και κολόνια. Αναπτύσσει αβάσιμους φόβους, παραλήρημα και άλλες ψυχώσεις που σχετίζονται με το αλκοόλ. Μία από τις χαρακτηριστικές επιπλοκές της υπερβολικής κατανάλωσης αλκοόλ είναι το παραλήρημα τρέμενς. Το παραλήρημα tremens είναι η πιο συχνή αλκοολική ψύχωση. Συνήθως εμφανίζεται σε κατάσταση hangover όταν ο μεθυσμένος αναπτύσσει ανεξήγητο άγχος, αϋπνία, χειραψία, εφιάλτες (κυνηγητό, επιθέσεις κ.λπ.), ακουστικές και οπτικές ψευδαισθήσεις με τη μορφή ήχων, κουδουνιών και κίνηση των σκιών. Τα συμπτώματα του παραλήρημα τρέμενς είναι ιδιαίτερα έντονα τη νύχτα. Ο ασθενής αρχίζει να έχει ζωντανές εμπειρίες τρομακτικής φύσης. Για παράδειγμα, φαίνεται ότι υπάρχει συνωμοσία εναντίον του μεθυσμένου. Δεδομένου ότι δεν βλέπει διέξοδο από αυτή την κατάσταση, θα μπορούσε να αυτοκτονήσει.

Αλκοόλ και άνθρωποι

Τα σημάδια του εθισμού στο αλκοόλ και οι επιπτώσεις του αλκοόλ σε ένα άτομο είναι άμεσα εμφανή. Και αν ρωτήσετε τους ανθρώπους που πίνουν πόσο συχνά πίνουν, οι περισσότεροι θα πουν ότι δεν είναι τακτικά. Αλλά ακόμα και μετά την κατανάλωση αλκοόλ μία φορά, οι άνθρωποι έχουν μια ανήσυχη νύχτα και σηκώνονται το πρωί νιώθοντας σπασμένοι, με πρησμένο πρόσωπο και πονεμένο κεφάλι. Η εργάσιμη ημέρα συνήθως αποδεικνύεται κατεστραμμένη και εάν η εργασία ενός ατόμου σχετίζεται με μηχανήματα, για παράδειγμα, με μια εργαλειομηχανή ή ένα αυτοκίνητο, να έχετε κατά νου ότι αυτήν την ημέρα υπάρχει πολύ αυξημένος κίνδυνος ατυχήματος ή ακόμα και καταστροφής. Στους ψυχικούς εργαζόμενους, μετά την κατανάλωση αλκοόλ, οι διαδικασίες σκέψης μειώνονται σημαντικά, η ταχύτητα και η ακρίβεια των υπολογισμών μειώνεται και η εργασία, όπως λένε, τους πέφτει από τα χέρια. Ακόμη και μετά από ακανόνιστη, τυχαία κατανάλωση αλκοόλ, εμφανίζονται σοβαρά προβλήματα στον οργανισμό που υποδηλώνουν σοβαρή δηλητηρίαση. Όταν η κατανάλωση αλκοόλ γίνεται συστηματική, ένα άτομο πίνει για κάποιο λόγο και αναζητά λόγο για να μεθύσει, αυτό ονομάζεται ήδη οικιακή μέθη. Για έναν μεθυσμένο, η σημασία του εορταστικού γεγονότος δεν έχει σημασία. Δεν τον νοιάζει αν οι άλλοι εγκρίνουν τη συμπεριφορά του. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου εισαγωγής στο αλκοόλ, η στάση του πότη απέναντι στους άλλους, απέναντι σε γενικά αποδεκτούς και αποδεκτούς κανόνες συμπεριφοράς, αλλάζει σημαντικά. Τα σημάδια του εθισμού στο αλκοόλ σχηματίζονται ενεργά. Για έναν μεθυσμένο, οι πιο στενοί του έμπιστοι είναι οι φίλοι του που πίνουν, ακόμα κι αν αυτή είναι η πρώτη φορά που κάθονται στο ίδιο τραπέζι. Ο χρόνος, ο τόπος και το περιβάλλον στο οποίο οι άνθρωποι πίνουν γίνονται λιγότερο σημαντικά. Η διαφορά μεταξύ περιστασιακής κατανάλωσης αλκοόλ και μέθης δεν έγκειται μόνο στην ποσότητα του μεθύσι ταυτόχρονα, αλλά και στην ψυχολογική στάση του πότη. Στην πρώτη περίπτωση, ένα άτομο γιορτάζει ένα επίσημο ή σημαντικό γεγονός και στη δεύτερη, πίνει μόνο για να μεθύσει. Το να σταματήσετε ένα άτομο να πίνει έγκαιρα θα τον αποτρέψετε από το να πέσει και να αναπτύξει αλκοολισμό.

Τι σημαίνει να έχεις χρόνια ασθένεια;

Αυτό σημαίνει ότι τα σημάδια του εθισμού στο αλκοόλ και οι μεταβολικές αλλαγές που επιφέρει στον οργανισμό η συστηματική κατανάλωση αλκοόλ είναι δύσκολο να αντιστραφούν. Αυτό. Για το υπόλοιπο της ζωής σας, το σώμα παραμένει «έτοιμο» να απορροφήσει ξανά τη συνολική εικόνα με την πρώτη κατάποση αλκοόλ στο σώμα. Τα σημάδια του εθισμού στο αλκοόλ επανέρχονται γρήγορα, ακόμα κι αν αυτό συμβεί πολλά χρόνια ή και δεκαετίες μετά τη διακοπή της κατανάλωσης αλκοόλ.

Μπορεί ο αλκοολισμός να θεραπευτεί;

Οχι. Όχι – υπό την άποψη ότι δεν θα είναι ποτέ δυνατή η επανέναρξη της «πολιτιστικής κατανάλωσης». Οι μεταβολικές διεργασίες του εγκεφάλου διαταράσσονται και η φυσιολογική απόκριση στο αλκοόλ δεν αποκαθίσταται ποτέ. Οποιαδήποτε κατανάλωση αλκοόλ αναπόφευκτα θα οδηγήσει σε βλάβη αμέσως ή λίγο αργότερα. Εάν παρουσιαστούν μεταβολικές διαταραχές, θυμηθείτε ότι το βαρέλι ή η δεξαμενή σας είναι μεθυσμένη. Ακόμη και η μακροχρόνια αποχή δεν σας επιτρέπει να υπολογίζετε στο γεγονός ότι «το σώμα καθαρίζεται» και μπορείτε να πίνετε πολιτιστικά.

Ναι - με την έννοια ότι ακόμη και με σοβαρό αλκοολισμό, είναι δυνατή η πλήρης και αόριστη αποχή από το αλκοόλ. Ένα άτομο δεν είναι απλώς ένα φυσικό σώμα. Και ο ψυχισμός του δεν αποτελείται μόνο από αυτό που έφερε μαζί της η ασθένεια, αλλά περιέχει επίσης αχρησιμοποίητους πόρους. Ο άνθρωπος χαρακτηρίζεται από ανώτερα ηθικά συναισθήματα - αγάπη, επιθυμία για ομορφιά και αρμονία. Μετά από μακρά και δύσκολη δουλειά στον εαυτό του (με βοήθεια, φυσικά) και ψυχολογική και πνευματική ανάπτυξη, ένα άτομο είναι σε θέση να αλλάξει τη στάση του απέναντι στο αλκοόλ και να το εγκαταλείψει για πάντα. Αλλά φυσικά μπορούμε να μιλάμε μόνο για απόλυτη νηφαλιότητα. Να πίνεις ή να μην πίνεις – ο αλκοολισμός δεν αφήνει τρίτη επιλογή. Με τη δική τους ακλόνητη αποφασιστικότητα, ακόμη και οι πιο σοβαρά άρρωστοι ασθενείς μπορούν να επιτύχουν εκπληκτικά αποτελέσματα με ιατρική βοήθεια.

Τι να κάνετε εάν ο ασθενής δεν συμφωνεί με τη θεραπεία;

Εάν υπάρχουν σημάδια εξάρτησης από το αλκοόλ, είναι σημαντικό να προσπαθείτε συνεχώς να πείσετε τον ασθενή για την ανάγκη θεραπείας. Απαιτεί την κοινή προσπάθεια όλων των ανθρώπων σημαντικών και ενδιαφερομένων για τον ασθενή (συγγενείς, φίλοι, σύζυγοι, εργαζόμενοι, δάσκαλοι κ.λπ.). Υπάρχει μια ειδικά σχεδιασμένη μέθοδος για την ενθάρρυνση ενός αλκοολικού να αναζητήσει βοήθεια που ονομάζεται «παρέμβαση». Καθένας από τους συμμετέχοντες στην παρέμβαση (γονέας, σύζυγος, παιδί, αφεντικό) προσπαθεί να βοηθήσει τον ασθενή να αναγνωρίσει την παρουσία ενός προβλήματος αναφέροντας τις αλλαγές σε αυτόν και στη ζωή του που προκαλούνται από την κατανάλωση αλκοόλ. Όταν επιτευχθεί το επιθυμητό αποτέλεσμα, προσφέρουν λύση – θεραπεία σε συγκεκριμένο ιατρικό ίδρυμα, πρόγραμμα αποκατάστασης. Αυτή η μέθοδος απαιτεί συχνά τη συμμετοχή ενός ψυχοθεραπευτή που συντονίζει και δοσομετρεί τις προσπάθειες των ηθοποιών.

Είναι δυνατή η θεραπεία ενός ασθενούς χωρίς τη συγκατάθεσή του;

Στη χώρα μας, η βοήθεια σε ασθενείς με αλκοολισμό ρυθμίζεται από το νόμο της χώρας μας «Περί ψυχιατρικής περίθαλψης του πληθυσμού και τα δικαιώματα των πολιτών στην παροχή του». Σύμφωνα με το νόμο, η θεραπεία ασθενούς με τοξικομανία, κατάχρηση ουσιών ή αλκοολισμό πραγματοποιείται με βάση την εκούσια συγκατάθεσή του. Η θεραπεία χωρίς τη συγκατάθεση του ασθενούς γίνεται μόνο με δικαστική απόφαση, όταν ο πολίτης φέρει ποινική ευθύνη.

Όπως ήδη αναφέρθηκε, ο αλκοολισμός είναι ασθένεια και, όπως κάθε ασθένεια, απαιτεί ενδελεχή και μακροχρόνια θεραπεία. Οι εκκλήσεις σε αμφίβολους «ειδικούς» που αντιμετωπίζουν τον αλκοολισμό «με φωτογραφία», «χωρίς να το γνωρίζει ο ασθενής», είναι, πρώτον, χάσιμο χρόνου και, δεύτερον, κάνουν τον ασθενή να πιστέψει ότι αυτή η ασθένεια είναι ανίατη.

Τι σημαίνει να βοηθάς έναν ασθενή να ξεπεράσει;

Μια τέτοια βοήθεια αποτελείται από διάφορα στάδια. Πρώτον, ο ασθενής χρειάζεται βοήθεια κατά την περίοδο της «αποχής». Αυτό το πρόβλημα λύνεται συνήθως από γιατρούς, κατά προτίμηση σε φαρμακευτική ή ψυχιατρική κλινική. Μετά από 5-10 ημέρες ξεκινά η λεγόμενη φάση μετά την απόσυρση, η οποία διαρκεί έως και 1,5 μήνα. Υπάρχουν δύο προσεγγίσεις για τη θεραπεία ασθενών σε αυτό το στάδιο.

Το πρώτο είναι να συνεχιστεί η φαρμακευτική αγωγή του ασθενούς για να σταθεροποιηθεί η ψυχική και σωματική του κατάσταση: βελτίωση της διάθεσης, αποκατάσταση του ύπνου, ανακούφιση από την έντονη λαχτάρα για αλκοόλ (τη λεγόμενη λαχτάρα) και διόρθωση διαταραχών συμπεριφοράς. Συνιστάται ο ασθενής να απομονώνεται από το συνηθισμένο του περιβάλλον και να παραμένει σε νοσοκομείο κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου.

Μια άλλη προσέγγιση για τη θεραπεία ασθενών στην περίοδο μετά την αποχή έχει ψυχοθεραπευτική εστίαση και περιλαμβάνει την άμεση συμμετοχή του ασθενούς σε ένα ή άλλο πρόγραμμα αποκατάστασης με ψυχοθεραπευτική διαχείριση, συμπεριλαμβανομένου ενός νοσοκομείου ή ενός κέντρου αποκατάστασης.

Το τρίτο στάδιο είναι η αποκατάσταση. Γίνεται συνήθως σε εξωτερικά ιατρεία. Οι ασθενείς συνεχίζουν να εργάζονται στο επιλεγμένο πρόγραμμα και παρακολουθούν ψυχοθεραπευτικές ομάδες ή ομάδες υποστήριξης. Ο στόχος της αποκατάστασης είναι να διδάξει έναν ασθενή με αλκοολισμό να ζει χωρίς αλκοόλ.

Είναι δυνατόν να σταματήσετε να πίνετε στο σπίτι;

Είναι προτιμότερο να αντιμετωπίζεται ο ασθενής στο στάδιο της στέρησης αλκοόλ σε ιατρικό νοσοκομείο υπό 24ωρη ιατρική παρακολούθηση. Η φροντίδα στο σπίτι επιδεινώνει μόνο την πορεία της νόσου. Όχι μόνο η ασθένεια γίνεται πιο σοβαρή, αλλά αναπτύσσονται και σοβαρές συννοσηρότητες. Επιπλέον, γίνεται πολύ πιο δύσκολο να πειστεί ο ασθενής για μια ολοκληρωμένη θεραπεία.

Πώς μπορείτε να "κωδικοποιήσετε";

Όπως ήδη αναφέρθηκε, η δύναμη του εθισμού στο αλκοόλ είναι πολύ μεγάλη. Η έλξη για τη χρήση του συχνά υπερβαίνει ακόμη και τον φόβο του θανάσιμου κινδύνου. Ο προγραμματισμός δεν βοηθά όλους να μείνουν μαζί του για λίγο. Δεν μπορεί να θεωρηθεί ανεξάρτητη μέθοδος θεραπείας ασθενών με αλκοολισμό. Αντίθετα, εξοικονομεί χρόνο σε ορισμένους ασθενείς εάν μπορούν να αρχίσουν να εργάζονται στον εαυτό τους, να αναπτυχθούν ψυχολογικά και πνευματικά και να λάβουν μέρος σε ένα ή άλλο πρόγραμμα αποκατάστασης. Η μέθοδος έχει μια πολύ σημαντική αρνητική πλευρά: αντικαθιστά τη θέληση και την ευθύνη κάποιου για αποχή από το αλκοόλ και γενικότερα τη συμπεριφορά με μια τεχνητά επιβεβλημένη στάση.

Τι αποτελέσματα φέρνει η θεραπεία ασθενών με αλκοολισμό;

Σε όλο τον κόσμο, η αποτελεσματικότητα της βοήθειας για άτομα με αλκοολισμό είναι η ίδια. Η βοήθεια που περιορίζεται στο πρώτο στάδιο («απογαλακτισμός από υπερβολική κατανάλωση αλκοόλ» ή «κωδικοποίηση») οδηγεί σε πολύ κακή έκβαση. Αλλά η ολοκλήρωση ενός προγράμματος αποκατάστασης ασθενών αυξάνει την αποτελεσματικότητα της περίθαλψης σχεδόν κατά δέκα φορές.

Μετά από ποιο χρονικό διάστημα μπορούμε να μιλήσουμε για την αξιοπιστία του επιτευχθέντος αποτελέσματος;

Οι ειδικοί που ασχολούνται με το πρόβλημα του αλκοολισμού συμφωνούν ότι η διαδικασία της ψυχολογικής και κοινωνικής αποκατάστασης διαρκεί περίπου πέντε χρόνια. Είναι πολύ σημαντικό το άτομο που αναρρώνει να μην σταματήσει στην ψυχολογική και πνευματική του ανάπτυξη στο μέλλον.

Μέθοδοι χημικής προστασίας

«Τορπίλη». Μία από τις πιο διάσημες και διαδεδομένες ριζοσπαστικές μεθόδους θεραπείας του αλκοολισμού. Μια ομάδα φαρμάκων χορηγείται ενδοφλεβίως και εναποτίθεται στους ιστούς του ασθενούς. Η μέθοδος δεν έχει αρνητική επίδραση στον οργανισμό, αλλά απλώς μειώνει τη λαχτάρα για αλκοόλ. Ωστόσο, κατά την αλληλεπίδραση με το αλκοόλ, δημιουργείται ένα ισχυρό δηλητήριο (δηλητήριο) που μπορεί να προκαλέσει σοβαρά προβλήματα υγείας έως και θάνατο.

Ο «νευροφυσικός αποκλεισμός» είναι μια μέθοδος θεραπείας που περιλαμβάνει την εφαρμογή αδύναμων παλμικών ρευμάτων σε συγκεκριμένα μέρη του εγκεφάλου. Αυτό επιτυγχάνει μια ομαλοποίηση της κατάστασης του κεντρικού νευρικού συστήματος και τη ρυθμιστική του δράση σε άλλα συστήματα του σώματος. Η θεραπεία καταστέλλει την επιθυμία για αλκοόλ, μειώνει τον εκνευρισμό, τον θυμό και την επιθετικότητα.

«Βελονισμός» Μία από τις παλαιότερες και πιο αποδεδειγμένες μεθόδους για τη θεραπεία του εθισμού στο αλκοόλ, τα ναρκωτικά και τη νικοτίνη. Επιλογή σημείων, μέθοδος επιρροής τους (βελόνες, ηλεκτρομαγνητικά κύματα, λέιζερ).

«Βιολογική κωδικοποίηση». Η πιο αξιόπιστη μέθοδος ριζικής θεραπείας του εθισμού στο αλκοόλ. Μετά την ενδοφλέβια χορήγηση του φαρμάκου, για να ελεγχθεί η αποτελεσματικότητά του, συνιστάται η λήψη μικρής ποσότητας αλκοόλ, δηλ. η δυσανεξία στο αλκοόλ και στη χορηγούμενη φαρμακευτική αγωγή είναι αποδεδειγμένη. Αυτή η μέθοδος σας επιτρέπει να διαλύσετε τις αμφιβολίες και να ενσταλάξετε εμπιστοσύνη στον ασθενή για την υψηλή αποτελεσματικότητα και αξιοπιστία του φαρμάκου κατά του αλκοόλ. Η κωδικοποίηση πραγματοποιείται μόνο σε μονάδα εντατικής θεραπείας ή θάλαμο ανάνηψης. Απαγορεύεται η κατανάλωση τροφών και υγρών 3 ώρες πριν από τη διαδικασία.

Ενδομυϊκή χορήγηση ενός φαρμάκου μακράς δράσης κατά του αλκοόλ που καταστέλλει την επιθυμία για αλκοόλ. Επιπλέον, το φάρμακο είναι επίσης ένας εξαιρετικά αποτελεσματικός θεραπευτικός παράγοντας (αυξάνει την ανθρώπινη ανοσία, βελτιώνει τη λειτουργία του ήπατος και του εγκεφάλου). Μέσα σε 3 ημέρες το φάρμακο προσαρμόζεται στον άνθρωπο. Το φάρμακο στη συνέχεια «απελευθερώνεται» στο αίμα σε συχνότητα που εξαρτάται από τον βιορυθμό του ασθενούς για μια χρονική περίοδο που καθορίζεται από τον ασθενή.

Η εμφύτευση του φαρμάκου είναι μια αξιόπιστη μέθοδος αντιμετώπισης του αλκοολισμού που έχει αποδειχθεί εδώ και δεκαετίες. Το 1996, με τη χρήση νέας προηγμένης τεχνολογίας, η παραγωγή ενός φαρμάκου με ισχυρότερη και μεγαλύτερη απόκριση στο αλκοόλ ξεκίνησε και πάλι στη Γαλλία. Η επέμβαση γίνεται στο νοσοκομείο υπό ασηψία και αντισηψία. Μετά την αναισθησία με Novocaine, το φάρμακο εισάγεται μέσω της τομής του δέρματος και η τομή συρράπτεται.